Dit was een van de eerste recepten die ik van mijn oma leerde maken, toen ik nog heel jong was. Zij stond achter het fornuis en ik zat ernaast op een krukje om de kunst af te kijken. Zij had op haar beurt in Indonesië leren koken van hun Kokkie. Eigenlijk wilde zij geen bedienden, maar dat hoorde nou eenmaal zo. Toen maakte ze maar van deze nood een deugd, door alles over de Indonesische keuken te leren van de vrouw die bij hun in dienst was. En dat hebben wij geweten als (klein)kinderen, want het was altijd een feest om bij oma aan tafel aan te schuiven en te genieten van datgene wat zij voorschotelde. Hoewel zij van huis een Groningse was, dacht ik altijd dat zij een echte Indonesische was.
Vroeger vond ik de naam Sambal Goreng Ietje al een beetje vreemd. Vandaag dacht ik toch maar eens op zoek te gaan naar de herkomst hiervan. Helaas kon ik op het Internet geen enkele informatie vinden. Mijn vermoeden bestaat dat dit een van de gerechten is die mijn oma in gedachten at in “Het Kamp”, waar zij helaas meerdere jaren verbleef. Daar deelden de vrouwen recepten met elkaar in de hoop dat zij door deze te visualiseren hun honger zouden weten te stillen. En als ik mijn oma moet geloven dat heeft dat heel erg goed gewerkt. Respect! Wat is de mind toch sterk…. En als mijn gedachtegangen kloppen, dan dank ik Ietje voor haar heerlijke recept.
Ingrediënten (2 personen)
250 gram | gehakt |
1 | ui |
1 teentje | knoflook |
10 | petehbonen |
1 cm | gember |
1 | spaanse peper |
1 eetlepel | koriander gemalen |
1 eetlepel | komijn gemalen |
peper | |
0,25 | runderbouillonblokje (of zout) |
plantaardige olie |
Bereiding
Fruit in olie de fijngesneden ui, knoflook, gember, spaanse peper en gehakt. Voeg de in plakjes gesneden petehbonen, koriander, komijn, peper en runderbouillon. Bak dit alles te samen tot het gehakt en de uien gaar zijn en het gerecht door en door warm is.